Kur je rrugës çdo detaj e ngre piedestal. Jo se ka ndonjë gjë të çuditshme ose speciale rreth asaj që shikon ose vë re, por është thjesht efekti i rrugëtimit. Ti bëhesh i çmendur rrugëtim, bëhesh moskokçarës, bëhesh nomad, bëhesh pisanjos, bëhesh melankolik, ndonjëherë edhe legen Për shembull, ajo vajza që është aq e bukur dhe ti e di që nuk do e shikosh më atë fytyrë që krejt papritur të ngazëlleu […]
Përroi Psiqik
Gjendje
Në pikun e monotonisë, në pikun e trashjes mendore, në pikun e daljes nga orbita, në pikun e ciklonit të rrethanave, ishte një qetësi që vetëm në dukje mund ta quaje të tillë. Një qetësi që ngjasonte më shumë me atë cipën e qumshtit, e cila mbulon c’ka ndodhet poshtë. Të dy kishim marrë një shikim të përtejëm dhe po mendonim mundimshëm në sinkron, në një diapazon kohor nga një […]
Përroi Psiqik
KOM
Ndodhesha ne nje kafe komode e cila me eshte peshtirosur deri ne ate mase sa ne nje distance prej njeqind metrash ndjej eren karakteristike te atij vendi si te ndjeshe eren karakteristike te nje shpie kur futesh brenda, vura re qe kisha nje kom si te mbledhur ne gryke. Nuk e mar vesh se ca me shtyn te vete prap aty, megjithate reth mesnates isha ulur me dy shoke te […]
Përroi Psiqik
Më mirë i vdekur!
Më mirë i vdekur, njeri koti thoshin! E mbanin për punëtor, por budalla. Shpesh e tallnin edhe me dy gungat që kishte në ballë. Punë të çuditshme bënte për moshën që kishte. Nuk kishte mbushur njëzet vjeç e punonte si varrmihës. Puna që bënte e kishte mbajtur larg familjes, i takonte rrallë! Edhe pse e quanin budalla, fshatar, e tallnin për punën që bënte, me gungat e ballit, dialektin si fliste […]